Noord-Spitsbergen - naar het verre noorden

Aangeland in Longyearbyen, het administratieve centrum op het grootste eiland van de Spitsbergen archipel. Geniet voor het aan boord gaan van een wandeling door dit voormalige mijnstadje. Een bezoek aan het het houten kerkje en het indrukwekkende poolmuseum zijn zeker de moeite waard.

Misschien onverwacht in het poolgebied, maar in de omgeving van Longyearbyen zijn meer dan 100 plantensoorten te vinden waaronder veel planten met mooie bloemen. In de vroege avond zal het schip vertrekken en de grote Isfjord invaren. In deze 75 kilometer lange fjord zien we mogelijk al onze eerste walvissen.

Gedurende de nacht varen we naar het noorden, naar Raudfjorden, gelegen in het noordwesten van Spitsbergen. Deze prachtige fjord wordt gedomineerd door spectaculaire gletsjers en een geliefde plek voor Ringelrobben, Baardrobben en vaak ook IJsberen. De kliffen in de fjord bieden ook plaats aan grote kolonies Dikbekzeekoeten en Drieteenmeeuwen.

In de avond varen we langs het eiland Moffen, net gelegen boven de 80e breedtegraad, waar zich een grote ‘haul-out’ van walrussen bevindt.

Mogelijk bezoeken we de Liefdefjord en varen daar richting het bijna 5 kilometer brede front van de Monaco gletsjer.

De Liefdefjord is IJsberen gebied en dit magnifieke roofdier wordt dan ook regelmatig waargenomen in de Fjord. Het water voor het gletsjerfront is een interessant foerageergebied voor duizenden Drieteenmeeuwen maar ook Beluga’s worden hier regelmatig voor de gletsjer gezien.

We varen via de Beverleysundet, genoemd door de Britse poolreiziger Parry in 1827 en bevaren door de Zweeds-Russische Arc-of-Meridian expeditie in 1898, richting het noorden. Vanaf hier varen we langs Scoresby eiland de Rijpfjorden binnen.

In deze afgelegen fjord verborg de duitse Wehrmacht een geheim weerstation; Haudegen, dat tot na de duitse capitulatie, tot september 1945 werd bemand. Het station is nu een beschermd monument en is niet meer te bezoeken.

In de Zorgdragerfjord hebben we het plan om met een deel van de groep langs de oostelijke kust van het meer Arkvatnet te lopen terwijl het andere deel van de groep via de noordzijde van het meer wandeld, door Havsuldalen naar de ingang van de Duvefjord.

We bereiken Phippsøya, een van de Sjuøyane, oftewel de Zeven Eilanden, een groep ongerepte eilanden ten noorden van Nordaustlandet. Hier bevinden we ons op bijna 81 graden noorderbreedte en slechts 1000 kilometer van de geografische Noordpool. IJsberen bevolken deze regio, samen met Walrussen en Ivoormeeuwen.

Vanaf hier varen we verder noordwaarts, naar onze noordelijkste positie, dicht tegen de 82e Breedtegraad aan.

Vanaf hier varen we weer westwaarts, richting het Continentaal Plat, terwijl we blijven uitkijken naar IJsberen en mogelijk ook de ilustere Groenlandse walvis.

Zo’n 40 zeemijl ten westen van Spitsbergen, langs het Continentaal Plat foerageren vaak vinvissen in de ‘upwelling’ stromingen langs de onderzeeese Spitsbergen Banken. Bij de monding van de Kongsfjord is er ook een goede kans om walvissen te zien.

Op het eiland Prins Karls Forland vinden we een zogenaamde ‘haul-out’, een rustplaats van Walrussen, hoewel de kans er is dat de walrussen in deze tijd van het jaar hier al vertrokken zijn richting het noorden.

Een alternatief is de mooie St. Jonsfjord of Trygghamna, in de monding van de Isfjord. Hier broeden op de grote vogelklif Alkhornet vele tienduizenden zeevogels. Onder de klif, op de vruchtbare hellingen, zien we vaak rendieren en Poolvossen die onderaan de klif naar gevallen eieren en kuikens zoeken.

Tijdens de nacht komen we aan in Longyearbyen.

Aan ieder avontuur, hoe mooi ook, komt uiteindelijk een einde. U monstert af in Longyearbyen, met als bagage de diepe indrukken die deze bijzondere reis en de ruige natuur op u gemaakt hebben.