Noord Spitsbergen, De Arctische lente - Vogelspotten

U landt in Longyearbyen, het administratieve centrum van Spitsbergen, het grootste eiland van de Svalbard archipel. Geniet van een wandeling door deze voormalige mijnstad, waarvan de parochiekerk en het Svalbard Museum fascinerende attracties zijn. 

Hoewel het landschap grimmig lijkt, zijn er meer dan honderd plantensoorten geregistreerd. In de vroege avond vaart het schip Isfjorden uit, waar u misschien de eerste dwergvinvis van uw reis zult zien. s Avonds vaart u naar Trygghamna, waar u de overblijfselen ziet van een 17de-eeuws Engels walvisstation en een 18de-eeuws Pomor jachtstation, die u beide de volgende ochtend kunt bezoeken.

We landen in Trygghamna en wandelen naar de Alkhornet, een hoge klif waar in de zomer vele zeevogels broeden. Onderaan de kliffen is een hol van Poolvossen en rendieren begrazen er, wanneer er nog niet te veel sneeuw is, de weelderig begroeide toendra.

We varen de Fuglefjorden binnen, met schitterende uitzichten op de Svitjodbreen en Birgerbukta. Hier broeden veel Grote jagers maar we zien hier ook vaak IJsberen tussen en op de rotseilandjes. 

In Birgerbukta bevinden zich de resten van 17e eeuwse Baskische traanovens, gebruikt voor het uitkoken van de traanolie. 

Later op de dag proberen we op Ytre Norskøya te landen, een eiland dat jarenlang als uitkijkpost voor Nederlandse walvisvaarders heeft gediend. We kunnen hier de historische route naar de 150 meter hoge top van het eiland, de Utkiken, nog steeds volgen. 

Aan de kust kunnen de resten van de 17e-eeuwse traanovens worden bekeken, samen met zo’n 200 graven. Op het eiland broeden veel vogels, zoals Eidereenden en ganzen.

Vervolgens varen we naar Raudfjorden, aan de noordkust van Spitsbergen, een mooie plek om te staren over de gletsjers. 

Het is ook een favoriete plek voor ringel- en baardrobben, kolonies zeevogels en af en toe een ijsbeer of beluga walvis. 

Ons plan is om vervolgens Ermaktangen te bezoeken, waar u kunt genieten van een prachtig uitzicht op de fjordenkust.

Wanneer de ijscondities het toelaten maken we een landing op de Reindyrsflya, de grootste toendravlakte van Spitsbergen.

Op deze uitgestrekte, vruchtbare vlakte komen veel rendieren voor maar er broeden ook veel waadvogels. In de kleine meertjes en aan de kust zien we vaak Roodkeelduikers en Koningseiders.

‘s Ochtends landt u bij Fuglesangen, waar u alkengemeenschappen kunt observeren. Daarna vaart u zuidwaarts naar Magdalenafjorden, een van de gletsjerrijke hoogtepunten van Spitsbergen. Een bezoek aan de wal toont u de overblijfselen van de 17de-eeuwse Engelse walvisvaart, en u kunt ook meer grote kolonies kleine alken zien.

Vervolgens gaan we noordwaarts naar Kongsfjorden. 

Hier zal het landschap waarschijnlijk nog tekenen van de winter vertonen, met rotsen en hellingen die nog bedekt zijn met een laag sneeuw. 

Ons doel is om plaatsen van historisch belang te bezoeken: Ny London, waar we de overblijfselen van de marmerwinning uit het begin van de 20e eeuw kunnen zien, en Ny Ålesund, de noordelijkste gemeenschap ter wereld. 

Er zijn ook onderzoeksstations en de beroemde ankermast van de zeppelin Norge, die in 1926 de eerste vlucht over de Noordpool maakte naar Nome, Alaska. 

Vandaag varen we naar de 14 juli gletsjer en langs de nabijgelegen indrukwekkende vogelberg. We landen hier niet, maar u krijgt wel de gelegenheid om de broedende vogels vanaf het schip of Zodiac van dichtbij te bekijken. 

Dan varen we in Krossfjorden langs een papegaaiduikersbroedplaats en naar de Lillehook gletsjer, het grootste gletsjerfront van Spitsbergen. Hier kunt u foeragerende drieteenmeeuwen zien.

We kunnen ook aan land gaan in Signehamna, waar de Duitse Kriegsmarine tijdens de Tweede Wereldoorlog een weerstation had. 

Ebeltofthamna is een andere plaats van historisch belang, het was het eerste walvisstation aan land in dit gebied, met graven van Engelse walvisvaarders uit het begin van de 17e eeuw. Uiteindelijk dicteert de mate van ijs in het fjord de route hierheen.

Op onze reis naar het zuiden, is het doel een landing te maken bij Fuglehuken. Hier ziet u overblijfselen uit de grote tijd van de ijsberenjacht. Er zijn ook grote zeevogelkolonies en een rustplaats voor gewone zeehonden. 

Als alternatief kunnen we ook aan land gaan bij Forlandsundet of Sarstangen. Op deze plaatsen worden af en toe walrussen gezien en de toendra is een prima plek voor een wandeling.

De volgende stop is Bohemanflya, een uitgestrekte toendra met een eigen avifauna (afhankelijk van wanneer het voorjaar aanbreekt) en spectaculaire geologische formaties langs de kust. In Gipsvika kunnen we aan land gaan bij Templet, een bergachtige locatie van geërodeerd sedimentgesteente uit het Boven-Carboon periode - ongeveer 290 miljoen jaar geleden.