Oost-Spitsbergen en Bereneiland, in het rijk van de ijsbeer en ijs, Schoonmaken van de kusten, Inclusief lange wandelingen

De lange wandeltochten zijn voor groepen van maximaal 24 passagiers, begeleid door twee bewapende gidsen en een Zodiac die vooruit vaart om langs de kust op ijsberen te letten. Passagiers die deelnemen aan deze activiteit moeten bereid en in staat zijn om minstens 15 km te lopen in semi-ruig terrein dat kustlijnen, toendra, lage heuvels en rivieroversteken omvat. De wandeling duurt ongeveer zes uur van begin tot eind, inclusief rusttijden. We lopen in een bescheiden tempo en doorkruisen geen bergachtig terrein. Passagiers die geen lange wandelingen maken, maken 's ochtends een landing bij het beginpunt van de wandeling en varen vervolgens naar het eindpunt van de wandeling voor hun tweede landing in de middag.

U landt in Longyearbyen, het administratieve centrum van Spitsbergen, het grootste eiland van de Svalbard archipel. Geniet van een wandeling door dit voormalige mijnwerkersdorpje, waar de parochiekerk en het Svalbard Museum voorname attracties zijn.

Hoewel het landschap er grimmig uitziet, zijn er meer dan honderd soorten planten waargenomen. In de avond vaart het schip het Isfjord uit, hier zien we mogelijk de eerste dwergvinvissen van onze tocht.

We beginnen de dag met een rustige vaart door de zijfjorden van het spectaculaire Hornsund-gebied in het zuiden van Spitsbergen, genietend van het landschap van torenhoge bergtoppen. De berg Hornsundtind bereikt een hoogte van 1.431 meter, terwijl de top van Bautaen bewijst waarom de vroege Nederlandse ontdekkingsreizigers dit eiland de naam Spitsbergen gaven, wat "puntige bergen" betekent.

Er zijn 14 prachtige gletsjers in het gebied, en we hebben een goede kans om zeehonden en ijsberen tegen te komen.

De nabijgelegen kliffen van Sofiakammen zijn ook de thuishaven van duizenden paren nestelende drieteenmeeuwen en kleine alken, en 's avonds zien we misschien wel duizenden bronstige zadelrobben op de ijsschotsen bij Sørkapp.

Lange wandeling - Als de omstandigheden het toelaten, landen we op Treskelodden en wandelen we van Treskelodden naar Adriabukta. Van daaruit lopen we westwaarts naar Hyrneodden en noordwaarts naar de gletsjer in Wibewika (ongeveer 16 km), waar we worden opgepikt. De andere gasten hebben hun programma in Brepollen (ochtend) en Luciakammen of Sofiakammen (middag). We kunnen dit programma ook andersom doen.

We komen aan bij het zuidoostelijke uiteinde van Bereneiland, een geweldige plek om grote zeevogelkolonies te bekijken. De nabijgelegen broedkliffen maken deel uit van een uitgestrekt natuurreservaat waar grote schepen niet mogen varen.

Maar met onze Zodiacs zouden we wel in de buurt van kolonies kunnen varen die voornamelijk bestaan uit Brünniks zeekoeten en drieteenmeeuwen.

Daarna varen we in noordoostelijke richting naar Sorhamna, waar we nog dichter bij de zeevogelkliffen kunnen komen.

Even ten noorden hiervan, in Kvalrossbukta, zullen we de overblijfselen zien van een walvisstation uit het begin van de vorige eeuw.

Wij kunnen ook landen in een ondiepe vallei en (op veilige afstand) op zoek gaan naar grote jagers, grote zeevogels die bekend staan om hun sterke territoriumdrift.

Als we verder noordwaarts varen langs de oostkant van Bear Island, kunnen we oogverblindende scholen drijfijs tegenkomen.

Op weg naar Hopen kunnen we zee-ijs met bronstige zadelrobben tegenkomen. We landen aan de zuidkant van het eiland Hopen, bij Koefoetodden, waar de overblijfselen van de 17e-eeuwse walvisvaart te zien zijn. Via het nabijgelegen Bekkeskaret is een gemakkelijke route naar Kvasstoppen (190 meter) en de overblijfselen van een vliegtuig uit de Tweede Wereldoorlog. Het radiostation Hopen is het meest afgelegen bemande weerstation in heel Spitsbergen.

Varend langs de westkant van de Tusenöyane (waar we in de zomer niet mogen landen) kunt u ijsberen en walrussen zien als we Risetreppen naderen. In deze prachtige kloof bevindt zich een drieteenmeeuwenkolonie. Tijdens onze wandeling kunnen we rendieren tegenkomen op de weelderige toendra.

Bij Ardalstangen gaan we aan land in een gebied met meren en verschillende soorten watervogels. Vlakbij, in Habenichtbukta, kunnen we op enige afstand kijken naar een overwinteringsplaats van 18e-eeuwse Pomor-trappers, die vaak jarenlang op dezelfde plek verbleven. Later in de middag landen we aan de zuidkant van Russebukta, bij een toendra met rendieren en geweldige wandelmogelijkheden.

Lange wandeling - Als de omstandigheden het toelaten, landen we in Aardalstangen en bekijken Habenichtbukta (en de overblijfselen van een Pomor site), daarna lopen we Aardalen in. Van daaruit lopen we noordwaarts langs de berg naar Russebukta (ongeveer 17 km). In dit gebied wemelt het van de rendieren en wilde vogels en er is een weids uitzicht over de toendra. We kunnen dit programma ook andersom doen.

Vandaag willen we landen bij de berg Stellingfjellet, in de buurt van de grootste kolonie van Brünnich's zeekoeten in Spitsbergen. Later op de dag zullen we aan land gaan bij de zelden bezochte kust van Zuid-Spitsbergen, bij de baai van Isbukta.

We zetten onze reis voort in Bell Sund, een van de grootste fjordensystemen van Spitsbergen. Door de oceaanstromingen is dit gebied iets warmer dan andere gebieden in de archipel, wat te zien is aan de relatief weelderige vegetatie.

Hier zijn uitstekende mogelijkheden om zowel van de geschiedenis als van de wilde dieren te genieten.

Een mogelijkheid is Ahlstrandhalvøya, aan de monding van de Van Keulenfjorden, waar stapels beluga-skeletten te vinden zijn. Deze overblijfselen van de 19e-eeuwse walvisslachting herinneren ons op indringende wijze aan de gevolgen van ongebreidelde exploitatie. Gelukkig zijn de beluga's niet met uitsterven bedreigd en is de kans groot dat u een groep tegenkomt.

Als alternatief kunnen we, terwijl we de fjorden van Bellsund doorkruisen, de toendra verkennen waar rendieren zich graag voeden, evenals rotshellingen waar kleine alken broeden.

Lange wandeling - Als de omstandigheden het toelaten, landen we op Recherchelagune en wandelen we langs de oostelijke oever van Recherchefjord, langs Laegerneset (17e-eeuws walvisstation). Ons doel is om Ahlstrandhalvøya te bereiken, en vandaar naar Ingebrigtsenbukta. Als het nodig is, kunnen onze Zodiacs ons helpen bij de monding van de rivier. We kunnen deze wandeling ook in omgekeerde richting doen of bij Ingeborgfjellet aan land gaan en dan langs de kust naar de westkant van van Muydenbukta lopen, langs een kust met veel walvisskeletten.